ท่าจระเข้ฟาดหาง

ท่าจระเข้ฟาดหาง ประวัติความเป็นมา ของแม่ไม้มวยไทย ซึ่งเป็นคุณลักษณะเฉพาะของคนไทย ซึ่งไม่มีชาติใดในโลก ที่จะลอกเลียนแบบได้ แม่ไม้มวยไทย ถือว่าเป็นศิลปะป้องกันตัว ประจำชาติไทย ซึ่งปัจจุบันมีชื่อเสียงไปทั่วโลก ณ เวลานี้

ศิลปะแม่ไม้มวยไทยนั้น เป็นการใช้อวัยวะทุกส่วน ของร่างกาย มาประยุกต์ เป็นอาวุธ ที่มีอนุภาพร้ายแรง ความรุนแรงของแม่ไม้มวยไทยนั้น ว่ากันว่า ผู้ที่ฝึกฝนศิลปะแม่ไม้มวยไทย จนชำนาญแล้ว สามารถใช้ ท่ามวยไทย ต่าง ๆ ของแม่ไม้มวยไทยนั้น เอาชนะศัตรูได้ด้วยมือเปล่า และที่มากไปกว่านั้น ตามคำบอกเล่าจากรุ่นสู่รุ่น ตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา ว่านักรบในสมัยนั้น สามารถเอาชนะศัตรูที่มีกำลังพลมากกว่าหลายเท่าได้ ว่ากันว่าสามารถเอาชนะได้ 1 ต่อ 10 ซึ่งทำให้ ไม่มีชาติใดสามารถรุกรานชาติไทยได้

ท่ามวยไทย มีด้วยกันหลายกระบวนท่า ซึ่งเรามักจะใช้ชื่อของท่ามวยนั้นว่า “ไม้” จึงเป็นที่มาของคำว่า “แม่ไม้มวยไทย” ซึ่งท่าของแม่ไม้มวยไทยนั้น ในตำรา ท่ามวยไทย สมัยโบราณที่เขียนสืบต่อกันมานั้น มีด้วยกันหลายกระบวนท่า ซึ่งวันนี้จะยกมา 15 ไม้ ซึ่งจะมี ท่ามวยไทย ดังต่อไปนี้

• 1 . ท่าสลับฟันปลา
• 2. ท่าปักษาแหวกรัง
• 3. ท่าชวาซัดหอก
• 4. ท่าอิเหนาแทงกริช
• 5. ท่ายอเขาพระสุเมรุ
• 6. ท่าตาเถรค้ำฝัก
• 7. ท่ามอญยันหลัก
• 8. ท่าปักลูกทอย
• 9. ท่าจระเข้ฟาดหาง
• 10. ท่าหักงวงไอยรา
• 11. ท่านาคาบิดหาง
• 12. ท่าวิรุฬหกกลับ
• 13. ท่าดับชวาลา
• 14. ท่าขุนยักษ์จับลิง
• 15. ท่าหักคอเอราวัณ

ซึ่งทั้งหมด 15 กระบวนท่า ของ ท่ามวยไทย นั้น ล้วนแล้วแต่เป็นท่าที่ ใช้กำราบศัตรูได้ทั้งสิ้น ใครก็ตามที่ได้ฝึกแม่ไม่มวยไทย จนสำเร็จทุกกระบวนท่า ถือได้ว่าผู้นั้น มีอาวุธติดกาย ทั้งที่ความจริงแล้ว เขามีแค่สองมือสองเท้า เท่านั้นเอง แต่เพราะศิลปะแม่ไม้มวยไทย ที่ใครก็ตามได้ฝึกฝนแล้วนั้น ถือว่ามีวิชาติดตัวไปจนสิ้นชีพหรือหมดอายุขัยนั้นเอง ว่ากันว่าผู้ที่ฝึกฝนแม่ไม้มวยไทย ทุกคน ไม่สามารถมีใครมาทำอันตรายได้ ยกเว้นแต่ มีการลอบทำร้าย โดยที่ผู้นั้นไม่ล่วงรู้ก่อนเท่านั้นเอง

ในกระบวนท่าของ ท่ามวยไทย ทั้งหมด 15 กระบวนท่า ในวันนี้ ขอนำเสนอท่า “ จระเข้ฟาดหาง “ ซึ่งเป็นท่าที่อันตรายยิ่งนัก เป็นหนึ่งในท่าไม้ตาย ของแม่ไม้มวยไทยก็ว่าได้

ท่า จระเข้ฟาดหาง  มีลักษณะการต่อสู้โดยใช้การเหวี่ยงแข้ง โดยมีการหมุนตัวกลับหลังด้านใดด้านหนึ่ง อยู่ที่ใครถนัดด้านไหน ซ้ายหรือขวาก็ได้ เมื่อหมุนกลับหลังแล้ว ก็โน้มตัวลงต่ำ พร้อมใช้ขาข้างที่ถนัดนั้น เหวี่ยงให้สูงเข้าใส่บริเวณก้านคอ ของศัตรู ซึ่งท่านี้ถือว่าเป็นท่าตอบโต้เร็ว เป็นท่าที่ใช้เมื่อศัตรูวิ่งเข้าใกล้ประชิดตัว ในระยะ 1 ศอก ซึ่ง ท่าจระเข้ฟาดหาง นั้นเป็นท่าที่ทำให้ศัตรู มิอาจเข้าใกล้ตัวเราได้ และในคราวเดียวกันนั้น ยังสามารถใช้เป็นท่าสยบคู่ต่อสู้ได้ในคราวเดียวเช่นกัน หากการใช้กระบวนท่านั้น สามารถซัดเข้าหาศัตรูตรงจุดสำคัญ เช่นบริเวณก้านคอ ซึ่งท่า จระเข้ฟาดหาง เมื่อใครก็ตาม ที่จู่โจมคู่ต่อสู้แล้วโดนท่า จระเข้ฟาดหาง ตอบโต้กลับ ถ้าไม่ตายก็สลบในทันที เพราะก้านคอ คือว่าเป็นจุดศูนย์รวมประสาท หลายๆจุดไว้ด้วยกัน ซึ่งถ้าหากเราเป็นฝ่ายถูกกระทำ แล้วเราไม่สามารถปัดป้องหรือหลบหลีกได้ทันท่วงที พูดได้เลยว่า ถึงคราว “ชะตาขาด” แล้วนั่นเอง

เมื่อในสมัยกรุงศรีอยุทธยา นักรบไทยทุกคนจะมีการฝึกฝน ศิลปะแม่ไม้มวยไทย เป็นประจำ ถึงแม้ในยามนั้น จะเป็นยามที่บ้านเมืองสงบสุขไม่มีศัตรูมารุกรานก็ตาม แต่เพื่อความเตรียมพร้อมอยู่เสมอ แม้หากว่ามีข้าศึกมารุกรานคราใด ก็สามารถจับอาวุธพร้อมรบได้ทันที และศิลปะแม่ไม้มวยไทยนั้น ถูกเล่าขานว่าเป็นอาวุธที่ทรงอานุภาพ ไม่มีข้าศึกชาติใด ที่จะสามารถเอาชนะ นักรบของชาติไทยได้เลย แม้แต่ข้าศึกที่เป็นประเทศเพื่อนบ้านในสมัยนั้น ดังเช่นพม่า ก็ได้มีการส่งสายลับเข้ามาแฝงตัวปะปนอยู่กับคนไทย เพื่อที่จะแอบเอาวิชาแม่ไม้มวยไทย ไปฝึกสอนแก่ทหารพม่า แต่ถึงกระนั้นก็ตาม ทหารพม่าก็ได้วิชาจากแม่ไม้มวยไทยไปไม่น้อย ครั้งหนึ่งมีการกล่าวขาน มวยพม่า เก่งกาจที่สุด มีนักมวยพม่าที่ไปท่าชกกับนักมวยต่างถิ่นแล้วสามารถเอาชนะเจ้าถิ่นได้ทุกครั้ง ก็ตาม แต่สุดท้ายแล้ว เมื่อครั้งกรุงศรีอยุทธยา ในช่วงสงครามสงบ ได้มีการจัดการแข่งขัน มวยชิงแชมป์ ระหว่างมวยไทย และ มวยพม่า ว่าศิลปะการต่อสู้ของชาติใด จะแข็งแกร่งกว่ากัน จนผลสุดท้ายก็เป็นฝ่ายไทย เป็นผู้คว้าชัยชนะ ของศึกแห่งศักดิ์ศรีครั้งนั้นไปได้ ซึ่งผู้ที่ชกชนะทหารฝ่ายพม่าได้ทั้งหมด มีนามว่า “นายขนมต้ม” นั่นเอง